یک موقعیت فرضی را در نظر بگیرید که طی یک تصادف رانندگیبه راننده مقصر پیشنهاد میشود بین دو گزینه زیر یکی را انتخاب کند :1- یک میلیون تومان هزینه خسارت را نقدی بپردازد. 2- یک تاس بیندازد و در صورتی که تاس عدد زوج را نمایش داددو میلیون تومان و در صورتی که عدد فرد آمد از پرداخت خسارت معاف شود.بررسی بر اساس علم احتمال نشان میدهد که ضرر مورد انتظار (Expected Loss)در هر دو گزینه برابر یک میلیون تومان است زیرا احتمال زوج یا فرد آمدن تاس برابراست.با وجود برابر بودن ضرر مورد انتظار در هر دو گزینه، اکثر افراد تمایل دارند گزینه دوم را انتخابکنند یعنی افراد ضرر غیرقطعی را هر چقدر که بزرگتر باشد به ضرر حتمی ترجیح میدهند.این پدیده در رفتارشناسی مالی به «زیان گریزی» (Loss Aversion) شهرت دارد و یکی ازالگوهای رفتاری رایج در بین سرمایهگذاران است. مطالعات روان شناسی ثابت کرده اند که عدم مطلوبیت یا احساس ناخرسندی که از یک میزان ضرر مالی مشخص به انسان دستمیدهد حدودا 5/2 برابر میزان لذت یا خرسندی ناشی از سود به همان میزان است.(Kahneman & Tversky, 1979) به عبارت دیگر، برای جبران احساس نامطلوب زیانیک میلیون تومانی کسب حدود 5/2 میلیون تومان سود لازم است! این واکنش روانیباعث میشود که سرمایهگذاران در بازارهای سهام از فروش سهام زیان ده خود برای مدت طولانی خودداری کرده اما سهام سودده را خیلی زودتر از آنچه اقتضا میکند به فروش برسانند.توجیه رفتار مزبور از منظر روان شناسی این است که برای سرمایهگذاران باور این حقیقتکه در یک سرمایهگذاری ضرر کرده اند مشکل است و تا زمانی که سهام خود را بهفروش نرسانده اند از لحاظ ذهنی احساس ناخرسندی ناشی از شناسایی زیان را به تعویق انداخته و به امید آینده نامعلوم باقی م رویکردهای مقررات گذاری مالی...
ادامه مطلبما را در سایت رویکردهای مقررات گذاری مالی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : hadisteel بازدید : 52 تاريخ : شنبه 22 مهر 1396 ساعت: 19:23